tenor
Geboren (1952) en opgegroeid in Oklahoma City. Aan de Oklahoma City Universety kreeg hij les in zingen, piano, dans en drama en behaalde hij zijn Doctorate of Music. Hier had hij zijn eerste theater ervaring in een produtie van de universiteit in Les Contes d`Hoffmann (*Offenbach). Op 21 jarige leeftijd werd hij in de zomer toegelaten bij het Apprentice Program voor zangers in Santa Fe. Zijn zangleraren in Oklahoma waren Jack Harrold en Florence Birdwell.
Met zijn hoge lyrische stem is hij zeer geschikt voor belcanto-rollen, zoals die van Rossini. In 1975 kwam zijn officiele debuut met de rol van Caius in Falstaff (*Verdi). Audities aan de Metropolitan Opera bezorgde hem een rol in I Puritani (1981), de start van de internationale aandacht en zo begon voor Merritt een zeer succesvolle carriere. Op 30-11-1990 had hij zijn debuut in de MET als Idreno in Semiramide (*Rossini). Het was geen groot succes, maar een jaar later probeerde hij het opnieuw met de rol van Arturo in I Puritani naast Edita Gruberova.
In 1997 zong hij in de MET een rol in Rusalka en in 2005 in Katà Kabanova, vooralsnog zijn laatste optreden in de MET. Andere plaatsen waar hij te bewonderen was zijn The Royal Opera House in La Donna del Lago (27-06-1985), en als Arnold in Guillaume Tell (1990). Aan de San Francisco Opera zong hij voor het eerst in Maometto (1988) en wederom de rol van Arnold in Guillaume Tell (1992 en in het seizoen 1997/1998). Tweemaal opende hij het seizoen (1988 & 1989) in De Scala met Guillaume Tell en I Vespri Siciliani beiden onder de leiding van Carlo Muti. In 2006 nam hij deel aan de Amerikaanse première-productie van Thomas Adès` The Tempest at the Santa Fe Opera. Ook vertolkte hij rollen in de grote opera`s van Puccini, Verdi, Meyerbeer en Offenbach.
In CD opnames met Opera Rara zingt hij de rol van Colonel Villars in Emilia di Liverpool (*Donizetti) en A Hundred Years of Italian Opera van 1810 tot 1820.
