Il Barbiere di Sigvilia

Gioacchino Rossini

(Bonn 08-06-1996 / Oper der Stadt Bonn)

(Gent  14-06-2005 / Vlaamse opera)

(Eindhoven 20-05-2017 / Stadsschouwburg /Opera Zuid)

Libretto van Cesare Sterbini naar het blijspel "Le Barbier de Séville ou la Précaution inutile" 
van Pierre-Augustin Caron de Beaumarchais.
Opera buffo met ouverture in 2 aktes.
Plaats en tijd. Sevilla 18e eeuw. 
Première. Rome (Teatro Argentina) op 20-02-1816.  
 

Ouverture.
Rossini componeerde een ouverture voor de première, die gebaseerd was op Spaanse thema`s. Die thema`s werden hem aangereikt door Garcia`(de eerste  Almaviva). Maar waarschijnlijk had Rossini na een poosje meer dan genoeg van de beroemde tenor, die de ster van de voorstelling was, en meer honorarium ontving dan Rossini. Na zeven voorstellingen schrapte Rossini deze ouverture en raakte op deze tactische manier ook Garcia kwijt. Hiervoor in de plaats kwam de beroemdste en zeker de mooiste van al zijn ouvertures, die echter in oorsprong geschreven was voor Aureliano in Palmira (1813) en later ook werd gebruikt voor Elisabetta, Regina d`Inghilterra` (1815).

Inhoud

Graaf Almaviva maakt Rosina het hof. Met hulp van de vindingrijke Figaro lukt het hem haar voogd te snel af te zijn. De Graaf en het burgermeisje worden een paar.
Akte I
Eerste toneel. 
Ochtend in Sevilla.
Fiorello zal samen met een stel muzikanten de Graaf bij een aubade begeleiden die hij onder het raam van Rosina zal zingen. Cavatina. Ecco ridente (ook ontleend aan Aureliano, nu met groot orkest en gitaar). Hij krijgt echter geen reactie. Fiorello beloont de muzikanten royaal en wil hen weg hebben, maar ze blijven zeer luidruchtig bedanken, en ronden hun werk af met een verwarrende wals-achtige finale. Dan komt de Figaro voorbij, een briljante, gevatte man, vol tegenstellingen, maar vol levensvreugde. Iedereen heeft hem nodig. Largo al Factotum. Hij herkent de Graaf en wil hem helpen om de liefde van Rosina te winnen. Maar er is nog een andere kaper op de kust. Dr. Bartolo wil ook graag met haar trouwen.

Dan valt er een briefje van Rosina naar beneden, waarin zij vraagt wie haar geheime aanbidder is. Almaviva antwoord hierop met een lied, Se il mio nome, en doet zich voor als de arme student Lindoro. In een klein refrein beantwoordt ze zijn lied, maar verdwijnt weer snel. Almaviva is wanhopig en beloofd de Figaro een grote beloning als hij hem helpt Rosina te ontmoeten. Met geld lukt alles, zegt de Figaro. duet. All` idea di quel metallo. Hij oppert het plan om Bartolo als dronken soldaat naar de burcht te sturen.
Tweede toneel.
Een kamer in Bartolo`s huis.
Rosina heeft net de (valse) naam van haar aanbidder vernomen en nog steeds klinkt zijn stem na in haar oren. Zij zingt dromerig over hem. cavatina. Una voce poco fa, en denkt dan ook aan die verschrikkelijke Bartolo. Io son docile, waarschuwt zij, ik ben zachtaardig maar kan me als een feeks gedragen. Bartolo en Basilio, haar muziekleraar, komen binnen. Zij hebben het over de geheimzinnige bewonderaar van Rosina. Basilio weet een methode om van deze rivaal af te komen.

Er volgt een aria vol laster. La Callunia è un venticello. Zo kwaadaardig dat het zelfs Bartolo te ver gaat. Als Figaro komt wil Rosina meer weten over haar aanbidder. Hij vertelt haar dat zijn neef een arme student is met maar een gebrek, hij is verliefd op …Rosina. Dus ik ben de gelukkige zingt Rosina, duet. Dunque io son. Als Figaro haar voorstelt om een brief mee te geven voor zijn neef Lindoro, doet ze alsof ze verrast is, maar dit briefje heeft ze allang geschreven. Het maakt hen beiden blij.

Als Dr. Bartolo binnenkomt, beschuldigt hij Rosina ervan dat ze brieven naar een minnaar schrijft en dreigt haar op te sluiten. Hij heeft alles in de gaten. aria. A un dottor della Mia sorte, gevolgd door een woordenzee vol arrogantie en woede. Allegro vivace `Signorina, un altra volta`. De ruzie wordt onderbroken door de komst van Almaviva, verkleed als dronken soldaat. Hij heeft een bevel bij tot inkwartiering voor Bartolo, maar die protesteert hiertegen. Rosina klaagt over de manier waarop Bartolo haar behandelt. Ecco Qua! Sempre un`istoria.

Al dat lawaai trekt de aandacht van de stadswacht, die Almaviva onmiddellijk arresteert, maar als hij zijn adeldomsbrief toont, verandert de houding van de officier meteen en iedereen is met stomheid geslagen. ensemble. Fredda Ed immobile. Maar in plaats van Almaviva wordt bijna Bartolo gearresteerd, wat leidt tot complete verwarring. ensemble, Mi par D`esser con la testa.
Akte II
Nog maar net heeft iedereen zijn huis verlaten als Bartolo opnieuw bezoek krijgt. Het is Don Alfonso, een leerling van Basilio. Hij zal Rosina muzieklessen geven, in plaats van de zieke Don Basilio. Bartolo laat Rosina binnenkomen om de nieuwe zangleraar te ontmoeten, en zij herkent in hem meteen de Graaf. De muziekles kan beginnen. Helaas zit Bartolo in een leunstoel mee te luisteren. Op het moment dat Bartolo in slaap doezelt verandert de aria. Contro un Cor,  van een serieus lied van Rosina in een echte liefdesverklaring, `A Lindoro mio tesoro`.

Weer wakker geworden laat Bartolo zich door Don Alfonso begeleiden op de klavecimbel bij zijn arietta, Quando mi sei vicina, amabile Rosina…  Figaro komt langs om Bartolo te scheren. Als Bartolo het scheergerei gaat halen, is dat voor de Graaf het moment om Rosina ten huwelijk te vragen. Dan verschijnt plotseling ook Don Basilio in de kamer. Iedereen doet zijn best om hem ervan te overtuigen dat hij ziek is en naar huis moet gaan. kwartet. Buona sera, mio Signore. Maar de wantrouwende Bartolo hoort het gesprek tussen de Graaf en Rosina, waarin het plan gesmeed wordt om Rosina die nacht te ontvoeren. Hij noemt hen een stelletje schurken, Briconi!  Bribanti!  

De Figaro en Almaviva worden het huis uitgezet, en hij besluit om onmiddellijk met Rosina te trouwen. Maar `s nachts klimmen beiden weer op het balkon van Rosina. Geschrokken en verbijsterd verzoekt zij de twee om weg te gaan. Hierop volgt het terzet. Ah qual colpo inaspetto. Zij weigert om mee te gaan voor ze de ware identiteit van haar aanbidder kent.
De Graaf die weet dat zij ook van hem zou houden als hij arm zou zijn, vertelt wie hij is. Samen willen ze geruisloos en snel ontsnappen. In zitti, zitti, piano, piano. (de mooiste muziek uit de hele opera) maar helaas, de ladder is verdwenen.

De notaris, die eigenlijk de akte voor Bartolo en Rosina moet opstellen, wordt door Almaviva ingeschakeld, om hem en Rosina te trouwen. De omgekochte Basilio zal daarbij fungeren als getuige. Bartolo komt te laat. De opera eindigt in complete verzoening. Di si Felice innesto.
 

(Bonn 08-06-1996 / Oper der Stadt Bonn)

(Gent 14-06-2005 / Vlaamse opera)

(Eindhoven 20-05-2017 / Stadsschouwburg)