La Cenerentola

Gioacchino Rossini   
 

(Assepoester)

(Antwerpen 01-03-1994 / De Vlaamse Opera) 

(Brussel 05-02-2000 / De Munt / La Monnaie) 

Libretto van Jacopo Ferreti, gebaseerd op het sprookje Cendrillon ou La petite pantoufle van Charles Perrault.
Opera in 2 aktes.
Plaats en tijd. Oud paleis van Don Magnifico en het slot van Don Ramiro, sprookjestijd. 
Première. Rome (Teatro Valle) op 25-01-1817.  

Inhoud

Prins Ramiro is op zoek naar de ware liefde. De uitverkorene is Angelina, die door haar vader en hebberige stiefzussen wordt vernederd en bespot. Ondanks alles worden Cenorentola en de pins een paar. Cenerentola toont dat ze echt lief kan hebben. Zij vergeeft haar stiefvader en stiefzusters wat zij haar hebben aangedaan.
Akte I
Eerste toneel. 
De keuken in het huis van Don Magnifico.
Zijn twee onaantrekkelijke dochters scheppen op over hun schoonheid en hun charme, terwijl hun stiefzuster Angelina (die zij geringschattend Cenerentola / Assepoester noemen) koffie voor hen zet en daarbij een weemoedig liedje zingt Una volta c' era un rè. Alidoro, vriend en raadsman van de prins komt op, vermomd als bedelaar. De beide zusters wijzen hem de deur, maar Cerenentola roept hem terug en biedt hem uit medelijden koffie en brood aan. De beide zusters ergeren zich, maar hun gekibbel wordt onderbroken door een deputatie van de prins. De opgetogen zusters krijgen te horen dat de prins zelf spoedig een bezoek zal brengen om zijn keus te bepalen. Prins Ramiro moet namelijk in het huwelijk treden en men heeft gehoord dat de berooide Don Magnifico twee huwbare dochters heeft. Alidoro is vooruitgekomen om de dochters van Don Magnifico in ogenschouw te nemen.
Clorinda en Tisbe zijn ervan overtuigd dat de prins zal bezwijken voor hun charmes. Zij gaan zich mooi maken en luisteren maar met een half oor naar hun vader, Don Magnifico, die juist een interessante droom heeft gehad waarin een ezel die vleugels had boven op een kerktoren vloog waardoor alle klokken begonnen te luiden. aria. Miei rampolli femminini. Volgens Magnifico betekent de droom dat hij, (de ezel) een hoge positie zal bereiken door het huwelijk van een van zijn dochters. De prins arriveert, gekleed in het kostuum van zijn kamerdienaar, Dandini, en treft Angelina alleen aan. Op slag worden de twee op elkaar verliefd en hun gevoelens komen tot uiting in een duet. Un soave non so che, waarvan de melodie en de sfeer typisch Rossiniaans is. Dandini, gekleed in de kleren van de prins, maakt daarop een pontificale entree, Come un' ape ne' giorni d' aprile, complimenteert de dochters van Don Magnifico en nodigt hen uit op een bal. Cenerentola vraagt haar vader toestemming om daar ook heen te gaan maar die vindt dat niet goed. kwintet. Signore, una parola.
Alidoro vraagt of Magnifico niet nog een derde dochter had. Maar hij verklaart botweg dat die dochter is overleden (terwijl ze naast hem staat) en dat Angelina slechts een dienstmaagd is. Dit is een zeer pakkend moment. Als ze allemaal weg zijn neemt Alidoro Cerententola apart en belooft haar dat hij haar mee zal nemen naar het bal. Hij zal zorgen dat ze de nodige kleren en sieraden krijgt, maar ze mag haar geheim niet verraden. Hierna zingt hij zijn grote aria. Là del ciel nell' arcano profondo, voorafgegaan door. Si, tutto cangerà.
Tweede toneel.  
De feestzaal in het paleis waar Dandini, nog steeds verkleed als prins, zijn gasten ontvangt. Hij heeft Don Magnifico aangesteld als keldermeester om de wijnen te proeven, die daarvan duidelijk merkbaar gebruik heeft gemaakt. De prins, nog steeds in zijn vermomming, heeft Clorinda en Tisbe geobserveerd, en volgens hem zijn beide zusters een paar verwaande aanstelsters. De komst van de weelderige en elegant geklede, maar gesluierde Cenerentola verwekt sensatie bij de gasten. Als ze haar sluier afdoet volgt er een moment van verwondering (een onbekende?) herkenning (Ramiro!) en onzekerheid (ze lijkt nogal op Cinderella).
Akte II
Eerste toneel.  
Een zaal in het paleis.
De baron leest zijn dochters de les over de gemiste kansen op het bal en moedigt hen aan de prins te strikken. Wie van beiden daarin slaagt, is niet belangrijk, als hij maar schoonvader wordt. aria. Sia qualunque delle figlie.
De als Ramiro vermomde prins, Dandini, is verliefd op Cenerentola en vraagt haar ten huwelijk. Zij weigert en bekent hem dat zij verliefd is op zijn "kamerdienaar". De (echte) prins hoort dat, komt naar voren, en vraagt haar op zijn beurt ten huwelijk. Cenerentola bekent hem haar liefde maar, voordat zij erin toestemt met hem te trouwen, wil zij dat hij weet wie zij is. Zij geeft hem één van haar armbanden en verdwijnt. De prins zweert dat hij niet zal rusten voor hij haar opnieuw gevonden zal hebben. aria. Si, ritrovaria io giuro.  De baron vraagt Dandini haast te maken met zijn huwelijk. Dandini onthult nu dat hij slechts een kamenier is. Hoe zou hij nu een dochter van de baron kunnen trouwen? duet. Un segretto d' importanza.
Tweede toneel. 
In het huis van de baron.
Deze komt terneergeslagen met zijn dochters thuis en treft Cenerentola aan voor het haardvuur. Ze merken op dat ze sprekend lijkt op de dame van het bal. Er steekt een storm op (er zijn maar weinig Rossini-opera's die het kunnen stellen zonder storm) en tijdens dat noodweer breekt er een wielas van de prinselijke koets, vlak voor de deur van de baron. De prins komt schuilen, ziet Cenerentola en herkent haar aan de armband die ze draagt, de andere had zij hem cadeau gegeven.
Hierop volgt het sextet. Siete voi, waarin Don Ramiro te kennen geeft dat Cenerentola zijn bruid zal worden, tot verbazing van de baron en tot woede van de zusters. De prins wordt kwaad en zegt dat hij niets meer met de familie te maken wil hebben, maar Cenerentola vergeeft hen en smeekt de prins hen in genade te nemen. De finale begint met het koor. Della Fortuna instabile, Daarna het grote slotrondo. Nacqui all' affanno al pianto met Cenerentola's laatste solo. Non più mesta.  

 
(Antwerpen 01-03-1994 / De Vlaamse Opera) 

(Brussel 05-02-2000 / De Munt / La Monnaie)